Ś. p. Karol Strasburger.
Dnia 21 grudnia 1916 roku zmarł ś. p. Karol Strasburger.
Urodzony w r. 1848, nauki średnie pobierał w Warszawie. W roku 1809 ukończył wydział prawny Szkoły Głównej, poczem wyjechał na dalsze studya do Jeny, gdzie się doktoryzował z zakresu ekonomii społecznej. Nie przyjął ofiarowanej mu wówczas katedry ekonomii w Bazylei, lecz wrócił do swego miasta rodzinnego, gdzie wstąpił na kolej Warszawsko - Wiedeńską; od roku 1880 do czasu skupu kolei przez rząd zajmował stanowisko dyrektora finansów na tejże kolei.
Budowa kolei Kaliskiej była główną zasługą ś. p. Strasburgera, jak również wprowadzenie języka polskiego do biurowości na drodze Ż. W. W. w roku strejków 1905. Zmarły zajmował się budową domów robotniczych pod Pruszkowem, szkoły technicznej kolejowej w Warszawie. Dużo pracy i znajomości rzeczy wykazał przy likwidacyj kolei w r. 1912.
Praca około interesów kolei wypełniła 35 lat życia ś. p. K. Strasburgera.
Po ustąpieniu z kolei oddał się sprawom Banku Handlowego, gdzie został mianowany wiceprezesem. Do ostatniej chwili, póki sił i zdrowia starczyło, spełniał swój obowiązek obywatelski względem miasta rodzinnego, przyjąwszy minio złego stanu zdrowia urząd ławnika przy Magistracie Warszawy.
Zmarły poświęcił swe życie, wiadomości i jasny umysł sprawom krajowym. Dobro instytucyj, na których stał czele, leżało mu przedewszyskiem na sercu.
Obok obowiązków zwiazanych z zajęciem, drugim światem była dla zmarłego najbliższa rodzina.
Zostawił wdowę, Anielę z Simmlerów, córkę Flizę Rosć, dwóch synów, Edwarda, prof. uniwersytetu, i Karola — inżyniera.
Świat: pismo tygodniowe ilustrowane, 06-01-1917
