Statua wyzwolonej Lonaryngii w Metzu.

Piątego czerwca odsłonięto w odległości dziesięciu kilometrów od Metzu statuę, przedstawiającą wyzwolenie Lotaryngii z jarzma niemieckiego. Jest to dzieło lotaryńskiego rzeźbiarza, p. Hannaux. Statua jest odlana z bronzu, pochodzącego z dział niemieckich. Zaznaczyć należy, ze na sześć lat przed wojnę, światową powstała myśl, aby na tymże placu gdzie obecnie wznosi się świeżo odsłonięta statua, postawić pomnik Lotarynczykom, którzy w r. 1870 radli na polu walki w obronie ojczyzny. Projekt pomnika opracował tenże rzeźbiarz, pan Hannaux. Przedstawlał on Francyę, trzymająca podziurawiony kulami sztandar i tulącą do siebie żołnierzyka francuskiego, któremu kula przeszyła serce. Cesarz Wilhelm, rzecz to bądź co bądź dziwna, w pewnej chwili zgodził się na to i polecił nawet namiestnikowi przybrać barwami francuskiemi miejsce okalające pomnik, a 50ciu oficerom niemieckim — złożyć tam wieńce. Dziś miejscowość Neusseville pod Maizem posiada więc dwa pomniki: jeden czczący pamięć obrońców z roku 1870, drugi zaś — tryumf wyzwolenia.

Wyprawa Amundsena do bieguna północnego.

Z Nowego Jorku donoszą, że kapitan Amundsen wyruszył w 7-letnia podróż do bieguna północnego.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 09-06-1922

Zamach na Scheidemanna przy pomocy kwasu pruskiego.

Scheidemann o mało co nie stracił życia. — Dwa strzały do napastnika. — W poszukiwaniu złoczyńcy.

Berlin, 8 czerwca.

Z Kassel donoszą, że w Zielone świątki wykonano zamach przy pomocy kwasu pruskiego na przywódcę niemieckiej partyi socyalno-demokratycznej.

Podczas spaceru, jakiego zażywał Scheidemann wraz z rodziną w kierunku Willielms-boehe przystąpił do niego nagle przyzwoicie ubrany młodzieniec i puścił mu przed nos przywiązany do laski balonik. Z balonika tego począł się wydobywać gaz, którym Scheidemann został odurzony. Udało mu się jeszcze dać dwa strzały z rewolweru, który nosa nabity przy sobie od czasu zamordowania Erzbergera poczem padł bez zmysłów.

Kierownicy węgierskiej polityki.

Ilustracya nasza przedstawia podobizny dwóch wybitnych polityków węgierskich: Juliusza Gombosa i Kuna Klebelsberga. Gombos wraz z Klebaelsbergiem ministrem spraw wewnętrznych kierowali całym aparatem przygotowawczym do wyborów na Węgrzech, które obecnie już się skończyły.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 04-06-1922