Podajemy poniżej wiadomość bardzo interesującą, którą zamieszcza „Głos“ warszawski. Pismo wymienione donosi, że słynny ofiarodawca pomnika grunwaldzkiego w Krakowie Ign. Paderewski przyjął niedawno obywatelstwo amerykańskie.

Oczywiście informacyę tę przytaczamy na odpowiedzialność dziennika warszawskiego podobnie jak powody, jakie miały skłonić Paderewskiego do tego kroku. Oto Paderewski miał oświadczyć, iż „z niepodległością niemiecką nie chce mieć nic wspólnego”.

Henryk Sienkiewicz w willi Ign. Paderewskiego Riond Bosson pod Lozanną na Wielkanoc dnia 23 kwietnia 1916 r (na 10 dni przed ukończeniem 70 lat życia).

1) Henryk Sienkiewicz, 2) p. Sienkiewiczowa, 3) Ks. Jan Gralewski, 4) z Paderewskich p. Wilkońska, 5) Henryk Opieński, 6) p. Opieńska, 7) Jan Kucharzewski. 8) p. Kucharzewska, 9) Henryk Ratyński, 10) p. Ratyńska, 11) Henryk Sienkiewicz (syn), 12) prof. Janowski, 13) p. Janowska, 14) Stefan Cier, 15) Zygmunt Trejdosiewicz, 16) p. Pstrokoński, 17) Opieński (syn).

Świat, 3/9-06-1916

Pismo amerykańskie „Chicago Herald", poświęcające sprawom pilskim dużo miejsca, donosi, że Ignacy Paderewski został zaproszony przez prezydenta Wilsona, aby wystąpił z koncertem w Białym Domu w dniu 22 lutego. Artysta nasz korzystał ze sposobności i przedstawił prezydentowi nieprzedawnione prawa i żądania Polaków.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 25-03-1916

W pierwszych dniach lutego wygłosił Ignacy Paderewski w sali „Auditorium“ w Chicago przemówienie na temat losów Polski w tej wojnie. W mowie swej powiedział Paderewski między innemi:

            „Nie jestem orędownikiem nienawiści, ale orędownikiem miłości; nie przychodzę to budzić namiętności, tylko budzić sympatyę i współczucie”.W całej swej mowie, starał się u Amerykanów wzbudzić

Za przykładem instytucyi humanitarnych, stowarzyszeń i organizacyj polskich w Galicyi, które dały wyraz swej chzci i poważenia dla twórców akcyi ratunkowej na rzecz Polski, przesyłając hołdownicze adresy Komitetowi Sienkiewiczowskiemu w Vevey, spieszą obecnie także rodacy nasi z drugiej półkul ze złożeniem hołdu wielkim orędownikom nieszczęśliwego narodu. Księża polscy z dyecezyi filadelfijskiej i trentońskiej przesłali Paderewskiemu adres, w którym nawiązując do hojnego daru, jaki mistrz uczynił narodowi z pomnika grunwadzkiego, między innemi piszą:

Rada zjazdów komitetów polskich w Moskwie otrzymała z Lozanny od miejscowych komitetów polskich pod przewodnictwem Sienkiewicza i Paderewskiego 250.000 rubli, które podzieliła między polskie komitety w Rosyi.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 9-02-1916

W niedzielę dnia 14 bm. odbyły się w Krakowie narady posłów ludowych pod przew. posła Sredniawskiego. W długiej dyskusyi, omówiono najważniejsze sprawy gospodarcze i polityczne obecnej chwili, poczem powzięto jednomyślnie następujące uchwały:

I.

Klub posłów P. S. L. wobec pogłosek o rzekomym rozłamie w klubie stwierdza, że w klubie panuje jak największa zgoda poglądów.

Sensacyjne to odkrycie uczynił dziennik angielski "London Catholice Herald", a to z powodu dyskusyi na temat akcyi w sprawie pomocy materyalnej dla Polaków.

    Akcya w tym kieunku jest żywa; jednakże niedawno powstała osobliwa komplikacya, o czem świadczy długi artykuł polemiczny w „London Catholice Herald" z 4 września. Chodzi o spór między

na wystawie w San-Francisco.

Paderewski, który, jak wiadomo, bawi już od miesiący w Ameryce, aby tam zbierać fundusze na nędzę w Polsce, po długich miesiącach widząc, że w ten sposób może walnie pomódz sprawie, zdecydował się na pierwszy od wybuchu obecnej wojny europejskiej koncert na panamskiej wystawie w San-Fracisco. Tutaj porwał on Amerykanów najpierw swą mistrzowską muzyką, a potem w słowach potężnych i serdecznych przedstawił im sprawę polską. Ów koncert przyniósł na nędzę w Polsce dochodu blisko 10 tys. dolarów. A drugie tyle przyniosły ofiary złożone dobrowolnie na skutek przemówienia tego polskiego mistrza tonów. Rezultat przeszedł oczekiwania Paderewskiego, który wobec tego postanowił zmienić metodę agitacyj za sprawą polską i powtórzyć wszędzie koncert połączony równocześnie z gorącym apelem do amerykańskich serc ofiarnych o pomoc dla Polski, gdzie rezultat podobny jest możliwy do osiągnięcia.

„Kur. Warsz.“ pisze: Redakcya wielkiego dziennika chicagowskiego „The Chicago Herald” nadesłała nam niezwykłą, pełną wyrazu fotografię Paderewskiego, przemawiającego n a wiecu na rzecz Polski. Jak donosi „Herald", wiec ten odbył się w Chicago pod gołem niebem i zgromadził około 10.000 publiczności. Artysta fotograf „Heralda” uchwycił znakomicie wyraz bolesnego uniesienia wielkiego artysty, gdy przemawiał o losach zrujnowanej ojczyzny.

Jak donosiliśmy już, Paderewski bawi w Ameryce; obecnie dowiadujemy się dalszych szczegółów dotyczących czynności Paderewskiego w Stanach Zjednoczonych oraz entuzyastycznego przyjęcia, jakiego Mistrz nasz doznaje na każdym kroku ze strony Amerykan.

Mieszkanie państwa Paderewskich w Nowym Jorku od godziny 9 rano do 12 w nocy jest we formalnem oblężeniu. Dobijała się o zaszczyt złożenia im swego uszanowania najwybitniejsi finansiści, politycy, przedstawiciele prasy, cały wogóle najwyższy świat nowojorski; a mistrz przyjmuje wszystkich z jednaką uprzejmością, z jednakiem przejęciem opowiadając o nieszczęściach naszej ojczyzny.

Berlin (tel. wł.) Z Stokholmu donoszą: Znakomity polski pianista Paderewski energicznie demontuje twierdzenie, jakoby on Polaków wzywał do zgody z Rosyanami a zwalczać Austryaków, Niemców i Węgrów. Paderewski oświadczył, iż jest Polakiem, to znaczy być nieubłaganym wrogiem Rosyi.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 15-01-1915

„Neue Freie Presse" z 7 grudnia pisze:

„Pewien dziennik angielski zamierza wydać w święto Bożego Narodzenia powszechny przegląd najsławniejszych pisarzy, malarzy i muzyków. Przegląd ten poświęcony jest Belgijczykom i ma utwierdzić po wieczne czasy nienawiść przeciw Niemcom. Artyści całego świata w swych utworach mogą zaznaczyć protest przeciw Niemcom.

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 10-12-1914

Coriere della Sera donosi, że na początku wojny zjechało się do Paderewskiego w Morges w Szwajcarji 44 muzyków, szukając u niego przytułku. Ponieważ w willi nie było dla nich pomieszczenia, musiano zbudować w ogrodzie baraki. Największym ambarasem była sprawa fortepjanów, ponieważ wszyscy ci artyści chcieli ćwiczyć. Postanowiono rozdawać numery pomiędzy artystów, którzy potem ćwiczyli po kolei od rana wczesnego do późnego wieczora. Teraz już znaczna część gości Paderewskiego zdołała wrócić do ojczyzny.

Kurjer Poznański, 22-10-1914

Wziąść funt ryżu w najlepszym gatunku, przebrać, obmyć i starannie osączyć. — W rondlu miedzianym rozpuścić pól funta świeżego masła. Gdy jest roztopione, wrzucić w nie ryż i lekko przesmażyć mieszając łyżką, dopóki nie nabierze złotawego koloru.