3 czerwca 1923

Wychodźtwo sezonowe robotników rolnych do Austryi.

(PAT). Celem pozyskania nowego rynku pracy dla naszych bezrobotnych robotników rolnych, rozpoczął urząd emigracyjny przy min. pracy i opieki społ. pertraktacye z rządem austryackim, który zgłosił swego czasu zapotrzebowanie na znaczniejszą liczbę robotników sezonowych, głównie do uprawy buraków cukrowych. W wyniku tych pertraktacyi został w Krakowie 24 z. m. zawarty układ resortowy pomiędzy urzędem emigracyjnym, a związkowem ministerstwem rolnictwa i leśnictwa Rzeczypospolitej austryackiej. Czas trwania układu jest dwuletni, t. j. do końca roku 1922, o ile nie zostanie wcześniej przez jedną ze stron wypowiedziany. Warunki pracy i płacy ustalone w umowie najmu, stanowiące integralną część układu resortowego są w najważniejszych szczegółach następujące:

 

Robotnik dorosły otrzymuje 105 koron austryackich dziennie. Czas pracy został uzgodniony z czasem obowiązującym robotników austryackich. Ponadto należy się robotnikowi całkowite utrzymanie, względnie deputaty, których produkty nie mogą być wymieniane na równowartość pieniężną, oraz mieszkanie dla rodziny osobne, opał i światło

 

W korzystaniu z ustawodawca społecznego i ubezpieczeniowego robotnik polski jest równy z miejscowym robotnikiem, nie może być w czasie strajku robotników austryackich użyty jako łamistrajk. W razie zerwania umowy z winy pracodawców powinien tenże tytułem kiry zwrócić robotnikowi katicyc w podwójnej wysokości. Wszystkie wypłaty są spisywane do książki obrachunkowej robotnika. Transport z Polski do Austryi i z powrotem odbywa się na koszt pracodawcy, który ponosi również koszta paszportu i wizyi paszportowej oraz wyżywienia w czasie drogi. Celem ułatwienia przesyłki oszczędności do kraju został przewidziany system stosowany dla polskich robotników we Francyi.

 

Ilustrowany Kuryer Codzienny, 08-07-1921

Aby dodać komentarz prosimy o zalogowanie się.